فکرشهر: معلم عزیزم : تو ان شمع زیبایی هستی که عاشقانه می سوزی تا به دیگران روشنی بخشی.
\n\n
مهربانم: چگونه قدر دان زحمات بی بدیل تو باشم انگاه که ذره ذره وجودت را فدای یاد دادن و یاد گرفتن می نمای.
\n\n
من کوچک شکر گذار لحظه به لحظه خوبی ها و محبتت هستم . معلم نازنینم از همان لحظه که وارد کودکی من شدی، من خودم را بزرگ احساس کردم چون تو با نگاه مهربانت الفبای زندگی را به من اموختی. من درس ایمان، ایثار، شجاعت، شهامت، درستی و درستکاری و صادقانه بگویم الفبای تمام خوبی ها را در وجودم یافتم... تویی که خوب ترینی .
\n\n
معلم نازنیم: نمی دانم تو را به کدامین گل تشبیه نمایم فقط فریاد می زنم تمام گل های رنگارنگ دنیا که مظهر مهر، لطف و زیبایی می باشند، تقدیم تو باد؛ تویی که از هر گلی خوشبو تری، تا همیشه دوستت دارم و تو را درسر نوشت خویش دخیل می دانم.
\n\n
معلم خوبم، تو ان خورشید تابان دست نیافتنی هستی که انوار زیباییت تا بی کران به قلب ذره ها نفوذ می کند و باعث شکوفایی و دانش اندوزی ذره ها می شوی.
\n\n
یارب: به حق کبریائیت قسم انانی که کلمه ای به من درس محبت، زندگی و سعادت را می اموزند در پناه خود به سلامت دار... امین
\n\n
معلم : خستگی های وجود نازنینت را مرهم خواهم شد.
\n\n
آسمانی باشید
\n\n
مهتاب بوستانی ـ کلاس پنجم ـ دبستان عترت
\n
