فکرشهر ـ احمد قاسمی*: با سیری در تاریخ و تمدن بشری درمی یابیم که قدمت برگزاری اولین گردهمایی و نشست های جمعی تقریبا علمی و هدفمند به حدود 5 هزارسال قبل از میلاد برمی گردد. پژوهشگران این نوع تجمعات را به سومری های باستان نسبت می دهند که برای رشد جامعه خود از خرد جمعی بزرگان استفاده می کردند. در ایران باستان، سابقه چنین گردهمایی هایی به دوران کورش کبیر بازمی گردد که با دعوت از بزرگان ایران زمین، در اندیشه توسعه موزون سرزمین خود بوده است. در متون اسلامی، سیره نبوی و ائمه معصومین نیز برای جلوگیری از خطا و لغزش و کاهش خسران های مادی و معنوی، بر استفاده از خرد جمعی و نظرات اهل فن تاکیدات فراوانی انجام گرفته است.
امروزه، پیشرفت های سریع تکنولوژی و صنعت و نقش غیر قابل انکار آن ها در شکل گیری شیوه های مختلف زندگی سبب شده نیازمندی ها، مسائل و معضلات متنوع و گاه بحران زایی در زندگی انسان ها در جوامع مختلف پدیدار گردد. برطرف نمودن یا کاهش این نیازها و مشکلات ضرورت برگزاری نشست های جمعی و استفاده از نظرات صاحبان اندیشه و نخبگان را دوچندان می کند. با همه اهمیت فراوان این نوع تجمعات، ذکر این نکته لازم است که در صورتی این امر، کارا و مفید می باشد که برنامه ریزان و مجریان این تجمعات (کنگره ها، همایش ها، سمینارها و...)، از ابتدا با بسترسازی مناسب و بر اساس معیارها و استانداردهای علمی، دست به چنین اقدام ارزشمندی بزنند. در این راستا، نه تنها دشتستانی ها، بلکه به گواه سایرهموطنان و کارشناسان مربوطه در درازنای تاریخ در زمینه تمدن، فرهنگ، مذهب، رشادت، دلاوری و مقوله استعمارستیزی، دشتستان بزرگ، دارای دیرینه ای روشن، قابل دفاع و افتخار آمیز بوده و هست.
آیت اله صفایی بوشهری: انگلیس می دانست اگر دشتستان تسخیر شود، کل استان و مرکز ایران در آستانه سقوط قرارمی گیرد.
ذکر مطالب این چنینی از بزرگان دینی و فرهیختگان جامعه که تعدادشان هم کم نیست؛ و وجود شخصیت های بزرگی هم چون آیت اله مجاهد برازجانی و سردار رشید و سرافراز، غضنفرالسلطنه برازجانی، اهمیت واقعی نقش این خطه را در مقوله استعمارستیزی در آن دوران خاص اذعان و اشاره روشن دارد. در این زمینه نیز، نیک همگان می دانیم که بسیار افراد و شخصیت هایی در طول سالیان گذشته سعی و تلاش فراوان نمودند تا به پاس بزرگداشت فعالیت های وطن پرستانه و دلاوری های مذهبی، ملی و میهنی این عزیزان، همایش و یا کنگره هایی برگزار نمایند که بنا به دلایل فراوان که اینجا نیاز و مجال بیان آن ها نمی باشد، این امرهیچ گاه میسرنشد و به نوعی به یکی از آمال و آرزوهای دست نیافتنی مردم دشتستان بزرگ مبدل گردید.
حال که با تلاش و دلسوزی های فراوان و با همکاری شخصیت های بسیار ارزشمند و مردم دارمذهبی، سیاسی و...، این امر محقق شد، موجبات شعف و شادی فراوانی در این سرزمین گردید. اینجانب بر حسب وظیفه و با توجه به داشتن افتخار حضور در چندین همایش و کنگره ملی و بین المللی و ارائه مقاله علمی و پژوهشی به صورت حضوری و کسب بهره علمی از محضر اساتید حاضر در این تجمعات، به ذکر نکاتی در این زمینه می پردازم:
ـ از اهداف اولویت دار، اصلی و نشانه موفقیت یک کنگره، تولیدعلم و افزایش آگاهی در بین افراد جامعه است.
ـ هدف بارز دیگر چنین نشست هایی، استفاده از آن به عنوان فرصتی مناسب جهت معرفی تاریخچه غنی علمی و فرهنگی و... خطه موردنظر (دشتستان) در سطح ملی و بین االمللی است؛ به نوعی با جلب نظر مسئولین در سطوح مختلف، جهت حفظ و صیانت از توانمندی های فراموش شده منطقه مورد نظر به راهکارهای مطلوبی دست یابیم.
ـ ایجاد زمینه ارتقای علمی متخصصین منطقه جهت تبادل نظر و استفاده از تجربیات اساتید برجسته این حیطه.
ـ هر کنگره از لحظه ایده پردازی تا مرحله اجرا و اختتامیه، نیازمند برنامه ریزی دقیق و کارشناسانه و استفاده از نظرات صاحبان فن و متخصصین با تجربه دارد و باید برای تمامی موارد آن هدف گذاری و پیش بینی های مورد نیاز انجام پذیرید که در غیر این صورت، نه تنها موجب اتلاف هزینه، بلکه موجب خسران وقت و انرژی شرکت کنندگان نیز می گردد.
ـ تبلیغات مناسب با استفاده از ابزارهای مختلف و متنوع موجود و اطلاع رسانی دقیق و همگانی.
ـ انتخاب محورهای علمی مناسب جهت دریافت مقالات و اطلاع رسانی در مورد فرایند پذیرش و انجام مراحل داوری توسط اساتید مجرب و انتخاب و تقدیر از برگزیدگان و چاپ و توزیع آن ها جهت افزایش آگاهی در سطح جامعه.
ـ برگزاری نمایشگاه مرتبط با کنگره (پژوهش های علمی، فرهنگ و آداب و رسوم بومی منطقه و...).
ـ شفاف سازی و تنویر افکار عمومی در جهت مشخص نمودن اهداف برگزاری کنگره و حمایت ها و مسائل مالی و چگونگی انجام هزینه ها.
ـ نشر و بسط فرهنگ غنی بومی و محلی میزبان در همه زوایای کنگره (نوع پذیرایی، پوشش نیروهای اجرایی و خدماتی، تزئین سالن محل برگزاری و...).
ـ تقدیر از پژوهشگران و فعالان عرصه مورد نظر که توسط کمیته علمی کنگره داوری و انتخاب می شوند.
ـ ارائه بیانیه پایانی توسط کمیته علمی کنگره و حداقل درخواست یک درخواست مهم و ارزشمند مرتبط جهت پیگیری و تصویب توسط مسئولین استانی یا ملی هم چون: «دشتستان به عنوان مرکز استعمارستیزی در جنوب ایران انتخاب شود» یا «دشتستان مرکز استعمارستیزی زنان ایران» و...
ـ موارد یگری همچون انتخاب عنوان کنگره، محورهای علمی، اهداف برگزاری، انتخاب مسئولین، تشکیل و معرفی افراد در کمیته های مختلف، انتخاب تندیس و...، همه احتیاج به همفکری و بررسی فراوان داشته و از معیارهای برگزاری یک کنگره علمی و هدفمند می باشد.
حال این سوال در ذهن نقش می بندد که این کنگره، تا چه حد مطابق معیارهای علمی و استاندارد انجام گرفته است؟؟
در اینجا ضمن بیان خداقوت و آرزوی سلامتی برای دست اندرکاران و تلاشگران برگزاری این کنگره و با توجه به این که یکی از اهداف مهم آن، ادامه روند برگزاری کنگره در سال های دیگر نیز می باشد، پیشنهاد می شود مدیریت سایت وزین «فکرشهر»، میزبان یک جلسه هم اندیشی با اعضای محترم کمیته اجرایی کنگره و فعالان اجتماعی و سایر علاقمندان باشد تا بتوانیم با هم افزایی به آسیب شناسی و رفع نواقصات اولین کنگره برگزارشده پرداخته وسعی نماییم در سال های بعد، میزبان شایسته و بایسته کنگره ای در حد و شان مردمان بزرگ دشتستان باشیم.
*عضوی کوچک از جامعه بزرگ دشتستان
