فکرشهر ـ خانوم کوچیک: مدت ها بود دلمان لک زده بود برای شادی و مطالب روحیه بخش از صدا و سیما که به لطف اتفاقات پسا انتخابات (که همانا رای اعتماد به وزیران دولت بود) این مهم برقرار شد. سریال تلویزیونی رای اعتماد، آنقدر دلچسب و خنده آور بود که برای چند روز کرونای لعنتی را به فراموشی سپردیم. شبکه محترمه خبر و سرکار خانم «المیرا» هم که در این دو سال مرتب از کرونا و محدودیت و هشتگ در خانه بمانیم، خسته شده بودند، هم خودشان اندکی استراحت کردند و هم اجازه دادند مردم شریف ایران از این که خودشان مقصر هستند، اندکی رهایی یابند.
پخش سریال «رای اعتماد» نشان داد که بعضی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی آن قدر لکنت زبان دارند که می بایست «تخم کفتر» را با اعمال شاقه در دهانشان تزریق کرد تا برای سالهای آتی زبانشان باز شود و مثلا «اف آی تی اف» را درست تلفظ کنند. گاهی هم میدیدیم نماینده ای را که به دلیل جنگ اقتصادی شب گذشته منزل، خواب قیلوله اش را در همان صحن علنی مجلس انجام میداد تا مبادا عضلات روحی و احشا شکمی اش در اثر بی خوابی بیرون بزند.
همچنان در این سریال تلویزیونی دیدیم و برایمان باعث افتخار شد که رکورد عجیب و غریب ترین مجلس جهان را، آن هم با اختلاف به دست بیاوریم. در این رکورد، نماینده به اصطلاح محترم مجلس به عنوان مخالف ثبتنام میکرد و در یک چرخش بی سابقه قهرمانانه محترمانه، تعریف وزیر را میداد تا رای بیشتری بیاورد. رویم به دیوار و به این نکته اعتقاد داریم که در مثال جای مناقشه نیست! ولی به ضرس قاطع، قاطرِ غیر اصیل هم فرق موافقت و مخالفت را به راحتی میداند و تشخیص خواهد داد و فرق بین کاهِ آرد زده یا جوی شیش پر را به خوبی میداند.
از دیگر رکوردهای این سریال تلویزیونی، رای باطله چند نماینده مجلس بود که باعث شد روح سرگردان مرحوم «کوفی عنان» توی گور بلرزد که چگونه میشود یک نماینده مجلسِ کاملا دموکراتیک، برگ رای خود را مخدوش کند و رای باطله محسوب شود. بی شک بیسوادان کشور هم که در طول عمر پربرکت خود، قلم و خودکار را در دست نگرفته اند، اگر بخواهند در انتخابات رای خود را بنویسند و به صندوق بیندازند به همراه خود میگویند که برگ رای ام را بنویسید؛ این چند بزرگوار هم میبایست برگ خود را نهایتا به نماینده سراوان میدادند تا یک رای طلایی را به فلان وزیر اهدا کنند و هیچ چیزی هم از ارزششان کم نمی شد.
کاش هفته آینده هم رای اعتماد داشتیم...