فکرشهر- سیدجواد میرجهان مرد: مبحث انتصابات در دولت سیزدهم به روزهای پایانی خود نزدیک است ولی نکته ای که به عنوان یک ابهام می تواند هم منشا قوت باشد و هم ضعف موضوع جایگاه و نقش نمایندگان مجلس در انتصابات جاری و آتی است و این نکته مقام معظم رهبری که به دلایل مختلف، ورود نمایندگان در موضوع انتصابات را به عنوان یک آسیب مطرح نمودند قابلیت بررسی بیشتری نیز دارد.
1- اما متولی انتصاب مشخص است؛ انتصاب در حوزه های اجرایی از وظایف دولت محترم است و شرح وظایف نمایندگان محترم مبتنی بر قانون گذاری است و با توجه به اصل تفکیک قوا و حجم وظایف هر قوه، بهترین گزینه، اقدام مناسب در همان چارچوبِ شرح وظایف تعریف شده خواهد بود؛ ولی توقعات حوزه انتخابیه و دغدغه خود نمایندگان بر انتخاب فرد اصلح در آن حوزه را هم نمی توان نادیده انگاشت و این خود، چالشی برای نمایندگان محترم مجلس نیز خواهد بود که چگونه می توان هم دغدغه رای دهندگان را در اینگونه مسایل، مرتفع نمود و هم از شرح وظایف اصلی که همانا قانونگذاریست فراتر نروند و این خود ظرافت بالایی می طلبد که انشالله در همه نمایندگان فعلی استان بوشهر، رویت می گردد.
2- هم راستای دغدغه فوق الذکر، بحث اتحاد بین دولت و مجلس نیز موردنظر است؛ زیرا متولیان دولت نیز، معتقد و متمایل به هم راستایی و توافق با نمایندگان و همگرایی در بهبود امور هستند که این اتحاد، مهمترین عاملِ رفع مشکلات کشور و استان است. ولی آنچه مسلم است اتحاد باید بر مبنای روش اجرا جهت بهبود و حل مشکلات باشد و قطعا راهِ اصلی ایجاد اتحاد، تایید گزینه های احتمالی مدنظر نمایندگان (جهت انتصاب در حوزه انتخابیه اشان)، نیست بلکه یکی ازمنابع ارزشمند استعلام در انتصاب، نمایندگان محترم مجلس می باشند و دولت نیز قطعا از ظرفیت مجلس به عنوان یکی از منابع، می تواند گزینه های شایسته و سالم را مورد بررسی و تایید قرار دهد ولی پس از آن، تمرکز اصلی در اتحاد بر استفاده همزمان از این دو بازوی ارزشمند (دولت و مجلس) در رفع مشکلات استان خواهد بود. لازم به ذکر است که برخی اتحاد را بدون منفعت مشترک، اجرایی نمی دانند ولی از دید منفعت گرایی چندجانبه نیز حتی اگر، نیک تحلیل نماییم به همان راه حل اتحاد، خواهیم رسید.
3- نتیجه گیری اینکه اقدام بر مبنای شرح وظایف هر قوه و اتحاد بر روش اجرای بهبود، مبنای بهره وری(کارآیی فیزیکی و انسانی منضم به اثربخشی در فراموش ننمودن هدفِ اصلی) خواهد بود و انتصاب نه هدف اصلی است و نه مبنایی بر اتحاد، لیکن آن زمان که هدف، رفع مشکلات و رعایت حق الناس و بهبود شرایط باشد مابقی همه وسیله است و بس! لذا همانگونه که همه اقدامات پیچیده، نیازمندِ چک لیست است پیشنهاد می گردد همه ی ما(چه دولت و چه مجلس و۔۔)، منطبق بر شعار و فلسفه وجودی امان که همانا اتحاد فی مابینِ حق الله و حق الناس است در ابتدای هر اقدام و تصمیمی، این سوال را به عنوان چک لیست از خود بپرسیم که آیا این، اقدام خدامحورِ علمی و در جهت حق الناس است یا خیر؟ و اگر پاسخ مثبت بود اقدام نماییم. هرچند این پاسخ، نیازمندِ سطح سترگی از قدرت تحلیل و استنباط است که لازمه آن هم، شناخت همزمان تصمیم گیرنده از دین و اخلاق و حق و نیز علوم‌مختلف روز دنیا می باشد.
