فکرشهر: در ته مقاله ی اخرین شماره ی ماهنامه ی « فکر شهر » به مدرسه و سیسم معیوب نظام آموزشی اشاره شده و با انتقاد از تبلیغات بی رویه ی کانون ها و کلاس های خصوصی آموزشی به یک نکته اشاره نموده و به کاریکاتوری ختم شده است.
\n\n
به گزارش فکرشهر، در این« ته مقاله » آمده است:
\n\n
درس، کلاس، مدرسه، دانشگاه، تعلیم و تعلم و تربیت و آموزش و پرورش، همه واژگانی همراه و مکمل معانی و مفاهیم یکدیگرند، واژگانی که متاسفانه در راستای نظام اشتباه آموزشی و پرورشی ما، دارد به بیراهه می رود و به جای این که مدرسه مسئول هدفمند کردن دانش آموز و آماده کردنش برای ورود به جامعه باشد ـ البته در کنار خانواده ـ این نقش را به کتاب های کمک درسی و کانون ها و موسسات خصوصی سپرده تا جایی که این روزها شاهد چنین تبلیغی در صدا و سیمای جمهوری اسلامی هستیم که دانش آموزان دبستانی و دبیرستانی که با شور و شوق می گویند: « من می خواهم موفق شوم»، « من می خواهم در درس هایم پیشرفت کنم»، « می خواهم خانواده ام به من افتخار کنند»، « من می خواهم در دانشگاه رشته ی خوبی بخوانم»، « من می خواهم ...» و الی آخر، نه مدرسه و نظام آموزشی و پرورشی کشور، که یک کانون خصوصی را تنها راه موفقیت و پیشرفت کردن در درس ها و باعث افتخار شدن و ... خود می دانند!! و در واقع به این امر اذعان می کنند که در مدرسه و معلمان چنین توانایی را سراغ نداریم، پس به سوی مراکز خصوصی تعلم و تعلم و پرورش و آموزش می رویم!!
\n\n
البته با توجه به عصر ارتباطات و تکنولوژی و همانطور که گفته شد، نظام نه چندان کارآمد آموزش و پرورش ما به خصوص در حوزه ی پرورش معلمان به روز و آشنا با تکنولوژی و علوم و فناوری ها و پیشرفت های علمی، شاید این اقدام چندان برخی دانش اموزان خواستار موفقیت، چندان هم دور از انتظار نباشد؛ چون در حالی که والدین فرزندان خود را از فضای مجازی محروم می کنند تا از علوم مختلف و پراکنده و فضای مجازی و ارتباطات گسترده خارج شده و به تحصیل علوم تثبیت شده و پایدار آموزشی و پرورشی ما بپردازند، بسیاری از آموزش دهندگان نیز نیاز دارند به سمت این علوم جدیده رفته و خود را با دانش آموزانشان همراه کنند!!
\n\n
\n\n
طراح کاریکاتور:ابوالقاسم طحانیان
\n\n
\n
