فکرشهر ـ آرش علی زاده*: طبق فرموده مقام معظم رهبری، جوان، یک نهال بالنده و مرکز اغلب نیکی ها و درخشندگی و نورانیت هاست. قطعا این نهال نیازمند غذای روحی است. اشتغال، مسکن، تشکیل خانواده، عزت نفس، تفریح سالم، شادی و ... غذای روح جوانان ماست.
\n\n
نوع آب و هوا و به تبعه آن میزان سرانه فضای سبز در هر شهر، رابطه مستقیم با نحوه حضور جوانان در اجتماع و استفاده از فضاهای تفریحی روباز دارد. باتوجه به مولفه های موجود، شرایط اقلیمی این دیار، ما را به یاد اصطلاحی به نام جبر جغرافیایی می اندازد، چرا که در این شهر نه خبر از باغ ارمی هست و نه عفیف آبادی. نه باغ جنت و جهان نمایی که جوان پر انرژی جنوبی، عصر تابستانه خود را با شور و حرارت جوانی در آنجا بسر برد. فضاهای بسته تفریحی هم چندان چنگی به دل نمی زند. نه برج میلادی هست و نه مجتمع خلیج فارس و زیتونی . زاینده رود ،سی و سه پل و کارون هم برای همه خاطره است. آنها حتی یک ساحل دریا هم ندارند. چشمان جوان شهر من لبالب است از حسرت ها. حسرت داشتن یک سینما بهمن، حسرت داشتن یک پرسپولیس برازجان قدرتمند. حسرت برگزاری یک کنسرت موسیقی بی کلام. حسرت دیده شدن. حسرت بها دادن به خواسته هایش. اما با این حال هیچ وقت غیرت، نجابت، عفت و حیای خود را از دست نداده اند. اگر چه دانشگاهی اند و تحصیل کرده، اما فلافل فروشی را پیشه ی خود کرده اند. در آژانس ها مشغول بکارند، تاکسی شهری می شوند تا خرج دانشگاه و امور روزانه خود را تامین کنند. آنهایی که وضع مالی بهتری دارند با گرفتن وام، راه اندازی یک بوتیک در یکی از پاساژها را ترجیح داده و اینگونه امرار معاش می کنند.
\n\n
فارغ التحصیلان ممتاز ما دو دسته اند. یا با داشتن چندین واسطه یکی از مشاغل درجه 3 را در عسلویه برمی گزینند یا کلی بخواهند با امکانات موجود کار آفرینی کنند و از بیکاری فرار کنند، اقدام به راه اندازی مشاغل خدماتی همچون دفاتر خدمات کامپیوتری، کافی نت و ... می کنند. آخر هفته ها دودلند که در شهر بمانند و فلکه گنجی را بر گزینند و یا دل به دریا بزنند و موتورهای خود را آماده حرکت به سمت شاهزاده ابراهیم و پارک جنگلی سرکره کنند، پارکی که به بیابان و شن زار بیشتر شباهت دارد تا جنگل!
\n\n
خوردن سمبوسه، لوبیا و نخود بعد از بازی فوتسال یکی از لذت های جوانان این مرزوبوم در زمستان است، ورزشی که برای یک ساعت دور هم بودن، 24 هزار تومان ناقابل از جوان محصل ما می ستاند.
\n\n
اوج تفریح دختران مستعد، عفیف و با حیای این شهر، رفتن به دانشگاه یا قدم زدن در دو خیابان اصلی شهر و گذر از مغازه ها و بازارها با جیب خالی و تنها نظاره گر بودن ویترین هاست. این هایند تنها تفریح اکثریت غالب جوان نجیب برازجانی و دیگر هیچ؛ این است غذای روح جوان باغیرت و حیای دیار من و دیگر هیچ. این دختران، پارک آبی، هایپراستار و استخر و شهربازی اختصاصی نمی خواهند، داشتن امنیت اجتماعی تنها خواسته این جوانان از حاکمیت است .
\n\n
دلواپسان شهر من کجایند؟ کسانی که پشت سرهم علیه تیم مذاکره کننده بیانه می دهند، چرا این فاجعه ها را نمی بینند؟ این کاستی هاست که دلواپسی می آورد! فقر، بیکاری و بی عدالتی، دشمنان واقعی جوانان و نظام مقدس هستند. خائن به وطن کسانی هستند که با بی بصیرتی و بی تدبیری در عمل و گفتار زمینه ساز رکود اقتصادی شدند، رکود اقتصادی که سر منشا عدم توسعه یافتگی شهرهای محرومند.
\n\n
خائن به وطن کسانی هستند که با اختلاس های میلیاردی اعتماد جوانان ما را نسبت به انقلاب و آرمان های اصیل آن کم رنگ کرده و زمینه ساز افسردگی اجتماعی شدند؛ جوانی که با صبر و بردباری اعتقادش را به ارزش های الهی حفظ کرده و حماسه شب تاسوعا و عاشورا را در این دیار رقم میزند؛ جوانانی که در هنگام انتخابات پای نظام ، رهبری و ارزش های انقلاب می مانند و حماسه 24 خرداد را می آفریند لایق چنین رفتاری نیستند.
\n\n
اما در این برهه حساس، همه جوانان منتظرتدبیری هستند که بوی امید را به دنبال خواهد آورد. این جوانان با امید به آینده ای بهتر زندگی می کنند که رهبر و ریس جمهورشان بدان بشارت داده است.
\n\n
از همه مسولین ارشد استان ، شهرستان و شهر، به خصوص متولیان امر فرهنگ، ورزش و هنر، انتظار می رود در راستای خط مشی دولت تدبیر و امید اقداماتی بجا، به موقع و موثرانجام دهند که با تغذیه شدن روح جوان نجیب برازجانی از تفریح سالم زمینه ساز بروز خلاقیت ، نوآوری و شکفتن استعداد های خدادادی جوانان این سرزمین در عرصه های مختلف باشیم.
\n\n
*کارشناس ارشد مهندسی و مدیریت ساخت
\n\n
\n
