جناب آقای «جهانشیر دستور»، رییس محترم شورای اسلامی روستای پشت پر (بوزپر) بخش ارم و خانواده گرامی
ای گل نشکفته‌ام بابا چرا پژمان شدی؟
میوه قلبم چرا از دیده‌ام پنهان شدی؟
از برم رفتی نگفتی بار دیگر یک سخن
همچو شمع از درد و غم سوزان شدی
باغ زندگی از لحن شیرین هزاردستان «سامیار» عزیز، تهی شد و دیگر صوت خوش او شنیده نمی‌شود. گرچه پرواز روح بلند نغمه‌پرداز گلشن آرزوهایتان ما را نیز که از آشنایان شما بودیم به قدر شما تکیده کرد، اما چون او را ساکن شهر عشق و از طایقه عاشقان می‌دانیم، یاد سلوک انسانی‌اش را تسلی‌بخش جان می‌کنیم.
سوگ فرزند مصیبت بسیار بزرگی است و زبان از بیان هر حرفی در این باره ناتوان است.
امیدواریم خداوند بزرگ، صبری بسیار بزرگ‌تر از غمتان به شما بدهد.
برای شما و خانواده گرامی تان صبر و آرامش قلبی در برابر این غم آرزو می‌کنیم.
ما را در غم خود شریک بدانید.
از طرف پژمان رحیمی قره میرشاملو، پدر، خانواده پدر و برادران
