فکرشهر ـ سید عبدالمحمد کاظمی: طراحان فضاهای شهری، عناصر مختلف مبلمان شهری و خیابانی را که برای اهداف گوناگونی طراحی شده اند، در هم ادغام کرده و مکانی جدید با هویتی نو و متفاوت خلق می کنند. این مساله می تواند گزینه های خلاقانه ای را برای طراحان فضاهای شهری فراهم سازد و به آن ها کمک کند تا فضاهایی را شکل دهند که در درازمدت آن ها را در رسیدن به اهدافشان پیش براند.
اگر مبلمان خیابانی به طور مناسب در طراحی فضای عمومی ادغام شود، به نوعی به محیط اطراف خود هویت و همسانی می دهد. آیتم های مبلمان خیابانی از قبیل وسایل تسهیل کننده حمل و نقل یا استفاده از فضاهای همجوار خیابان، معمولا در مناطق شهری به هدف جذابیت و زیبایی خیابان استفاده می شوند. با این حال، این وسایل، اگر نزدیک تقاطع ها و چهارراه ها باشند، ممکن است مانع دید رانندگان و اگر وسط خیابان باشد، مانع دید رهگذران گردد.
مبلمان باید بر اساس تحلیل الگوهای متبوع و متداول، انتخاب و اجرا شود، بدین ترتیب می تواند به طور موثری ایفای نقش کند. مبلمان های باکیفیت هزینه بر هستند، پس باید در جاهایی واقعا لازم و ضروری مورد استفاده قرار گیرند.
رویکردهای زیادی برای انتخاب یا طراحی مبلمان خیابانی وجود دارد. برای مثال: می تواند مبلمانی باشد که همزمان به خیابان و پیاده رو وضعیتی هماهنگ و سازگار بدهد، یا قسمت های مختلف خیابان ها و بزرگراه ها را به نوعی اثر هنری زیبا تبدیل کند.
به طور کلی پنج معیار برای انتخاب و جاگذاری آیتم های مبلمان خیابانی وجود دارد:
1. کارکرد (حضور یک آیتم چقدر ضروری است و چگونه می تواند مفید باشند)
2. طراحی و نصب (هر آیتم در کجا قرار گیرد)
3. فرم و ظاهر بیرونی (اطمینان از همسانی و هماهنگی آیتم های مختلف با یکدیگر)
4. دوام و ماندگاری (با توجه به کارکرد مورد نظر)
5. هزینه.
با لحاظ این عوامل و نیز زیبایی شناسی هنری، می توان به نوعی فضای شهری زیبا، مفید و مقرون به صرفه دست یافت.
